Jestem człowiekiem, którego kocha Jezus
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Dobre Słowo
Gdybyśmy zapytali św. Jana Apostoła: Kim jesteś, Janie? To Jan odpowiedziałby: Jestem człowiekiem, którego kocha Jezus. Tak właśnie on w tej dzisiejszej Ewangelii definiuje siebie - zauważa o. Wojciech w Ewangeliarzu OP
Siebie także dziś pytam: Kim jesteś, Anito? I Ciebie: Kim jesteś, Olu? Kim jesteś, Tomaszu? Kim jesteś Kasiu? Kim jesteś Marysiu? Kim jesteś…? Jaka byłaby odpowiedź w kontekście twojego pragnienia Boga i twojego spotkania z Bogiem Miłością?
Życzenia
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Ogłoszenia
ZIEMIA UJRZAŁA SWEGO ZBAWICIELA
Wszyscy jesteśmy grzesznikami, ale Bóg leczy nas obfitością łaski, miłosierdzia i delikatności (Papież Franciszek)
Dzieciątko z ubogiej stajni w Betlejem
przynosi moc
odnowienia
ożywienia
i oczyszczenia życia.
Zatrzymajmy się i pozwólmy się ogarnąć
zdumieniu,
radości,
wzruszeniu,
delikatności.
Błogosławionego czasu Bożego Narodzenia!
Jednomyślność małżonków
- Szczegóły
- Grzegorz Rynk
- Kategoria: Dobre Słowo
Słuchając dzisiejszego Słowa na jedną sprawę zwróciłem uwagę, która zazwyczaj umykała mi. Otóż Elżbieta po narodzinach dziecka będąc zapytana przez krewnych i sąsiadów jako pierwsza postąpiła wbrew tradycji żydowskiej, natomiast zgodnie z wolą Pana Boga. Zachariasz potwierdził to pisząc iż Jan będzie dziecku na imię. Cóż za wspaniała jedność małżonków.
Małżonkowie mając relację z Bogiem nie powinni przejmować się tym co ludzie powiedzą, a trwać przy tym czego pragnie od nich Bóg.
Boże uzdalniaj małżeństwa w jedności, aby w chwilach podejmowania ważnych decyzji pragnęli jednomyślnie podobać się Tobie, bardziej aniżeli światu.
Przekraczanie wszelkich oczywistości
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Dobre Słowo
Z dzisiejszego Słowa biorę jedną radę i jedną zachętę.
Dzisiaj na Roratach rozważaliśmy tytuł Maryi Matki Dobrej Rady. Ciekawe, że najważniejszą radę jaką dała ludziom to: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". Maryja niczym Przyjaciółka Dobrej Rady prowadzi do Jezusa, do Jego Słowa, do Jego a nie mojej woli.
Natomiast w Ewangelii, w scenie zwiastowania Maryja zachęca mnie do przekraczania wszelkich oczywistości. „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.”
Maryjo, Matko przekraczania wszelkich oczywistości, módl się za nami. Wierzę, ale zaradź też memu niedowiarstwu.
Opiekun od łona matki
- Szczegóły
- Barbara i Marcin Lisowscy
- Kategoria: Dobre Słowo
On daje siłę
- Szczegóły
- Anita Pawelec
- Kategoria: Dobre Słowo
„On daje siłę zmęczonemu i pomnaża moc bezsilnego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się, słabnąc, młodzieńcy, lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.”
Bóg nie obiecuje ustania znoju codzienności tylko siłę do dźwigania. On chce dodawać mi mocy, kiedy słabnę w drodze.
Jarzmem nakładanym przez Jezusa jest Prawo Miłości, chociaż jest ono trudne w realizacji, wymaga wielu wyrzeczeń to przynosi ukojenie i daje siłę.
I znowu nasuwa mi się odniesienie do naszych środowych rorat, kiedy trzeba rano wstać, a bywa i tak, że niewiele się śpi przez bycie w trybie czuwania, to jednak ten poranny czas ze względu na Pana i innych robi człowiekowi dzień, dając radość i pokrzepienie.
Dziękuję Panie za każde pokrzepienie i ukojenie, by bez znużenia móc iść dalej.
Owce to my
- Szczegóły
- Barbara i Marcin Lisowscy
- Kategoria: Dobre Słowo
Uwielbiam ten czas, kiedy to słyszę Słowo z dnia i całe jest do mnie, w odpowiednim czasie usłyszane. Dziś jest o głosie, żeby mówić, a nawet wołać. Aby ogłaszać, że Słowo Pana trwa na wieki. Aby Słowem dawać pocieszenie, aby zachęcać do prostowania ścieżek dla Pana. Bo co, jak nie Słowo Pana da nam moc do codzienności. Mnie daje, zarówno w chwilach trudnych, jak i w chwilach radości. Bardzo ale to bardzo utożsamiam się z owcą karmiącą, którą Bóg prowadzi łagodnie. Przy okazji widzę tu w tym obrazie wszystkie mamy karmiące, nie tylko piersią. Byłam w ten weekend w Tatrach i idąc po tych bajkowo zaśnieżonych górkach razem z 11 letnia córka, przytaczałam mój ukochany Psalm 23. To był wymodlony, przepiękny czas odpoczynku, tak bardzo mi potrzebnego. Pan troszczy się o każdą swoją owieczkę. Każda owca jest tak samo ważna jak ja, czyli najważniejsza! I każdej będzie szukał, aż znajdzie.
Pojednanie
- Szczegóły
- Tomasz Szymczyk
- Kategoria: Dobre Słowo
Moc odpuszczania grzechów została przekazana przez Pana Jego Kościołowi w osobach Apostołów, żeby za pośrednictwem kapłanów można ją było sprawować aż do skończenia czasów: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
Kapłani sprawują władzeę odpuszczania grzechów nie z własmej mocy, lecz w imię Chrystusa- in persona Christi- jako narzędzia w rękach Pana. Jedynie Bóg może przebaczyć grzechy i czyni to w sakramencie spowiedzi. Naucza tego Kościół, a i my powinniśmy mówić o tym w swoim otoczeniu. Wielu ułatwi to przystąpienie do tego sakramentu z miłością.
Skorzystajmy z dzisiejszej modlitwy , żeby podziękować Panu za to że pozostawił swojemu Kościołowi tak olbrzymią moc.
Pocieszajcie
- Szczegóły
- Katarzyna Kupis
- Kategoria: Dobre Słowo
Słowo z niedzieli, to wołanie. Wołanie niosące pocieszenie i wolanie do prostowania sciezek dla Pana. Jezus mowi , żeby wołać do serca. Według Pisma Świętego, serce to nie tylko kwestia emocji czy przeżyć. W Biblii serce jest miejscem podejmowania decyzji, bardzo osobistą sferą człowieka. To sanktuarium Boga w człowieku czy nawet sumienie, gdzie Bóg osobiście do nas przemawia:
«Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud!» – mówi wasz Bóg. «Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy».
Dziękuję Ci Panie, za sakrament pojednania z Tobą . Skoro człowiek w sercu podejmuje decyzje, serce wyraża także jego wolę. Serce jest zatem centrum dowodzenia i tu Pan każe nam wołać, omija rozum , rozsadek Z jaką ogromną czułością i dokładnością rozbrzmiewa wołanie. Mamy prostować wszystko co w życiu łatwe i to co trudne, wtedy się chwala objawi. I nie jest jeszcze za późno.
,, Głos się rozlega: «drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i pagórki obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną. Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją każdy człowiek zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały».
Czy mamy powody by Panu nie ufać? ... jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień. Czy ja daje Bogu czas...? Z jakim Słowem wychodzę do drugiego człowieka? Czy podejmę decyzję i wysiłek by poprostować drogi, tak by zostala jedna, dla Pana? Czy dam radę sama ? A może z Maryja, wtedy droga do Jezusa będzie prostsza i krótsza?